Hervormde wijkgemeente De Bron

God groot maken!

Als wijkgemeente willen wij God groot maken en Hem aanbidden, eren en dienen.
Dit doen wij tijdens de wekelijkse erediensten, op de bijbelkringen, de catechese, de kringen en tijdens het pastoraat.
Onze wijkgemeente bestaat uit zowel autochtone inwoners van Hattem als, en de laatste tijd in toenemende mate, nieuwkomers van buiten. Veel gemeenteleden wonen binnen de grenzen van onze burgerlijke gemeente. 

Waar we voor gaan

Als De Bron weten we ons geroepen om een gemeenschap te zijn waar alle generaties en mensen van allerlei verschillende achtergronden elkaar rondom het evangelie vinden en samen Christus volgen, ook om Zijn liefde in deze wereld te delen. 

In belijden, gemeenteopbouw en in de vormgeving van diensten voelen we ons verbonden met de kerk in de eeuwen voor ons, maar willen we steeds ontdekken hoe deze traditie in de huidige tijd het beste vormgegeven kan worden. Op die zoektocht herkennen we ons in het onderscheid dat de apostel Paulus in de Efeze brief maakt tussen hetgeen tot de eenheid van de gemeente hoort, onze identiteit, en waar sprake mag zijn van verscheidenheid. Onze identiteit vat zich hier in een drietal Griekse woorden; kuriake, synagoge en ecclesia.

Van het woord kuriake is ons woord “kerk” afgeleid en betekent letterlijk ”wat van de Here is.” De kerk of de gemeente is een gemeenschap van mensen, die aan Christus toebehoort. Wij geloven dat God Zich in Jezus Christus volkomen heeft geopenbaard. Dit houdt in dat wij als gemeente niet anders dan christelijk over God willen spreken en denken. 
In verkondiging, kringwerk, catechese, pastoraat en andere aspecten van het gemeente zijn, maken we duidelijk dat we geloven dat God in Jezus Christus mens is geworden en door zijn Geest zelf in ons midden woont. Dit betekent dat het menselijk toegaat in het leven met God en zijn gemeente. 

Het tweede woord is synagoge. Het woord synagoge betekent samenkomst. Hier komt het aspect van een gemeenschap zijn aan de orde. Geloven kunnen we onmogelijk als individu, we hebben daar elkaar voor nodig. Christus heeft ons aan elkaar gegeven. Vanuit de betrokkenheid op Christus zoeken we naar een betrokkenheid op elkaar. Daarin zijn we  barmhartig en beslist. Barmhartig betekent dat we de ander willen vasthouden. 
Beslist wil zeggen dat we wat de ander minder mens Gods maakt, de zonde, aan de kaak stellen. Dit doen we door de vrijheid die we elkaar in de gemeente gunnen. 

Het derde woord is ekklesia en betekent “eruit geroepen”. Omdat de gemeente aan Christus toebehoort is zij uit de wereld geroepen.
In de wereld hebben onder andere volk, familie, werk, inkomen, maatschappelijke, intellectuele status, politieke voorkeur, onze godsdienstige traditie enzovoort grote betekenis. In de wereld horen ze tot onze identiteit en bepalen ze voor een deel, wie we zijn. In de gemeente van Christus worden al deze factoren sterk gerelativeerd. In de eerste plaats zijn we als gemeente door God apart genomen uit de wereld en van haar onderscheiden. In de wereld heerst de gehoorzaamheid aan de machten. In de gemeente wensen we aan de machten geen gezag toe te kennen.